ഒരു കോട്ടേജിന്റെ ജനലില്‍കൂടി പുറത്തേക്ക്‌ നോക്കുമ്പോള്‍ ...
വാഗമണ്‍ കുരിശുമല. ഇത്‌ കുരിശുമലയുടെ ഏറ്റവും മുകളിലാണ്‌. ഏകദേശം മൂന്ന് കിലോമീറ്ററോളം മല കയറണം. ചില ഇടങ്ങളില്‍ നല്ല കയറ്റമാണ്‌. മുകളില്‍ നല്ല തണുത്ത കാറ്റ്‌. പിന്നെ വശങ്ങളില്‍ അഗാധമായ കൊക്കകളും.
ഈ സ്ഥലവും, യേശുവിന്റെ രൂപവും ഇങ്ങനെ ഒരു ആംഗിളിലാണ്‌ എനിക്ക്‌ ഇഷ്ടപ്പെട്ടത്‌. മുന്നില്‍ നിന്ന് കാണുമ്പോള്‍ എന്തോ ഒരു കുറവ്‌ പോലെ. ചിലപ്പോള്‍ ഇലക്ട്രിക്‌ കമ്പികളും, കമിതാക്കള്‍ പേരും, പ്രണയ സന്ദേശങ്ങളും കുറിച്ചിട്ട പാറകളും കാരണമാവാം
ഈ പൂവിന്റെ പേരെന്താണെന്നറിയില്ല. കുരിശുമലയില്‍ ഉടനീളം കണ്ടിരുന്നു. പാവങ്ങള്‍. വെയിലേറ്റ്‌ വാടാറായിരിക്കുന്നു.
കുരിശുമലയിലെ ഒരു ചരിവ്‌. രണ്ട്‌ വിദ്വാന്മാര്‍ നില്‍ക്കുന്നത്‌ കണ്ടോ ? അവന്മാര്‍ അല്‍പം കൂടി മുന്നോട്ട്‌ പോയിരുന്നെങ്കില്‍ "പാനിംഗ്‌" എന്ന ഫോട്ടോഗ്രാഫി ടെക്നിക്കിന്‌ ഉദാഹരണമായേനെ. "കേറിപ്പോടാ ..." എന്നലറിയപ്പോള്‍ അവന്മാര്‍ അനുസരിച്ചു
വാഗമണ്‍, മൊട്ടക്കുന്നിന്‌ അടുത്തുള്ള ഒരിടം. വെറുതെ നോക്കുമ്പോള്‍ വലുതായൊന്നും കണ്ടില്ല. പക്ഷേ ചില ഭാഗങ്ങള്‍ ഒരു പ്രത്യേക രീതിയില്‍ ക്യാമയുടെ LCD സ്ക്രീനില്‍ കണ്ടപ്പോള്‍ ഭംഗി തോന്നി.
മൊട്ടക്കുന്നില്‍ CD വില്‍ക്കുന്ന പിള്ളേര്‍. പുല്ലില്‍ കിടക്കുകയായിരുന്നു. താഴെ നിന്നും ശൂ, ശൂ, ശീ എന്നീ ശബ്ദങ്ങള്‍ പുറപ്പെടുവിച്ച്‌, കുറേ ആംഗ്യ ഭാഷയൊക്കെ പ്രയോഗിച്ചപ്പോഴാണ്‌ മച്ചാന്മാര്‍ ഒന്ന് എഴുന്നേറ്റിരുന്നത്‌. ജാഡ, ജാഡ ...
ഏതോ കോളേജില്‍ നിന്നും വന്ന ടീമാണെന്ന് തോന്നുന്നു. നീലാകാശത്തിന്റെ ബാക്‌ ഗ്രൗണ്ടില്‍, ഉറുമ്പുകളെപ്പോലെ അവരെ കാണാന്‍ നല്ല രസമായിരുന്നു. ഈ മൊട്ടക്കുന്ന് പച്ച നിറമായിരുന്നുവെങ്കില്‍ എന്ന് ആശിച്ച ഒരു ചിത്രം.
പിന്നേം പൈന്‍ ഫോറസ്റ്റ്‌. ഇതും പോര. അടുത്തത്‌ ശരിയാക്കാം എന്ന് കരുതി അപ്പറേച്ചറും, ഷട്ടര്‍ സ്പീഡും ഒക്കെ ശരിയാക്കി വന്നപ്പോള്‍, "ഡിം", ക്യാമറ ഓഫ്‌ ! ബാറ്ററി ഫുള്‍ ചാര്‍ജൊക്കെ ചെയ്ത്‌ കൊണ്ടുവന്നതാ. എന്നിട്ട്‌ എന്ത്‌ പറ്റി, ആവോ ?
